#کوهنوردان_آزادصفه

این وبلاگ به منظور برقراری ارتباط با دنیای کوهنوردی طراحی شده است

#کوهنوردان_آزادصفه

این وبلاگ به منظور برقراری ارتباط با دنیای کوهنوردی طراحی شده است

علم گیاه شناسی


 انجیر: در آسیا رویش می کند. امروزه بیشتر از 600 نوع متفاوت انجیر وجود دارد.
انجیر خشک محتوی مقدار زیادی قند( در حدود 60 درصد) می باشد. این دلیل خوبی است برای آن که ورزشکاران از انجیر استفاده می کردند.
درخت انجیر در حدود 6- 5 متر می باشد. درخت انجیر برگ های سبز و خاکستری رنگ دارد. میوه درخت انجیر، زرد رنگ می باشد. درخت انجیر تا 20 سال میوه می دهد.
بر طبق تحقیقات سازمان خواربار آمریکا، ایران دومین کشور بزرگ صادر کننده انجیر می باشد.
فواید انجیر: کاهش فشار خون. کاهش وزن  -جلوگیری از سرطان سینه - بالا برنده تراکم استخوان- جلوگیری از ضعف عضلات-- ملین و ضد یبوست است.- به بهبود سرفه و نفس کشیدن راحت کمک می کند- انجیر برای هضم بهتر غذا بسیار مفید است. برای کم خونی مفید است تشنگی را از بین می برد- از سرطان روده جلوگیری می کند. امگا 3 و امگا 6 دارد. پس برای سیستم اعصاب، مغز و قلب بسیار مفید می باشد.
سدیم کمی دارد انجیر برای بهبود سردرد، دندان درد ، تهوع، تب، نقرس، گوش درد ،ضد سوختگی، معده درد، ورم چرکی(آبسه)- انجیر خشک درمان کننده نفخ و باد معده می باشد. انجیر خشک نسبت به انجیر تازه، 5 برابر بیشتر کالری دارد.انجیر خشک دارای مقدار زیادی آهن می باشد
مرجع :  http://fa.parsiteb.com

                                                                    شاداب وسلامت باشید 

گیاه شناسی در کوه

                                                            

خار مریم:

نام گیاهی دارویی است از خانواده گل‌ستاره‌ای‌ها. این گیاه خود رو بوده و در صحراهای ایران به عمل میآید.  

زیستگاه این گیاه:

دره هراز، دشت مغان، مناطقی از خوزستان و کلاردشت می‌باشد. خار مریم در درمان ناخوشی‌های گوناگون و از جمله بیماری‌های کبد مؤثر است. بخش‌های درمانی این گیاه دانه و برگ آن است و ماده موثر درمانی آن سیلی‌مارین است که در کاهش کلسترول خون سودمند است.

برگ‌های این گیاه حاوی ماده تلخ و مقوی است و برای درمان کاهش اشتها و نارسایی گوارشی مصرف می‌شود. درمان ناراحتی‌های کبد،

کیسه صفرا، طحال، کولیک ناشی از سنگ‌های صفراوی و زردی از دیگر کاربردهای دانه آن است.

داروی ساخته‌شده از آن در ایران با نام «لیورگل» به بازار آمده و که به صورت قرص‌های 70 میلی گرمی در دسترس قرار دارد. 

                                        پایدار باشید

گیاه شناسی در کوه

گیاه جوشیر (جاشیر)

 جوشیر صمغی است که از گیاهی به همین نام گرفته می شود. این گیاه یکی از داروهایی است که برای بیماریهای کلیوی استفاده می شود. ادرار آور است و حتی در مواردی بند آمده ها را باز می کند و قطره قطره ادرار کردن که از مشکلات مجاری ادراری است توسط این گیاه قابل درمان است و بطور کلی باز کننده ی مجاری ادرار می باشد.مقوی سیستم دستگاه عصبی است. از سرشاخه های این گیاه به صورت سبزیهای خوراکی استفاده می شود. از کوبیده ی برگ و عصاره آنها برای درمان دندان درد استفاده می شود.از عصاره ریشه آن استفاده های صنعتی می شود مثل تهیه مواد آرایشی یا تهیه مُسکِن.این گیاه مثل بعضی از گیاهان، گیاهی سمی است بنابراین مقدار مصرف، زمان مصرف و دوره درمانی آن باید توسط پزشک تعیین شود.این گیاه را همراه مرزن جوش استفاده می کنند زیرا مرزن جوش عوارضی را که این گیاه می تواند بوجود آورد تعدیل کرده یا کاهش می دهد.این گیاه اصولاً در ارتفاعات رویش دارد و دارای گلهای زرد با ساقه های بلند است.  

                              

گیاه شناسی

 

 

 ریواس

ریواس یا ریباس، گیاهی است از تیره ی ترشک ها ( هفت بندها ) و دارای ساقه های هوایی و برگ های آن محتوی مواد ذخیره ای و اسیدی است و به همین جهت مورد استفاده ی خوراکی قرار می گیرد.و گونه های آن در بیشتر مناطق کوهستانی یافت میشود .

خواص درمانی

ریواس طبیعت سرد دارد .

 دارای ویتامین ها و املاح معدنی گوناگونی است.

برای تمامی اعضای بدن، ماده ی غذایی بسیار ممتازی شمرده می شود.

 برای تقویت معده و کبد مفید می باشد.

خوردن ریواس برای بیماران تب دار و بی اشتها مفید بوده .
ریواس اثر ملین داشته و اشتها آور است .

مصرف  ریواس برای مبتلایان به سنگ کلیه و ناراحتی های مثانه خطرناک است.
ریواس، مقوی
قلب و اعصاب است.
ریواس خاصیت مسهلی، ضد التهابی و (درمان یبوست و اسهال) را دارد.

 در درمان یرقان، خونریزی معدی- روده ای، مفید است.

درجراحات ناشی از ضربات و صدمات جسمانی، زخم های چرکی سطحی و سوختگی های حاصل از حرارت کاربرد دارد. 

                                                سالم و پایدار باشید

      

علم ګیاه شناسی

  برګ ګیاه اسفناج

  

ا

اسفناج گیاه بومی ایران است و از اوایل قرن اول میلادی کم کم به نقاط دیگر دنیا راه یافت.  

 اسفناج گیاهی است یکساله درای ساقه‌ای راست به ارتفاع نیم متر که برگ‌های آن پهن و 

 نرم و مثلثی شکل به رنگ سبز می‌باشد.

اسفناج نسبت به سرمای زمستان مقاوم است.دو نوع اسفناج وجود دارد  

که به‌ نام پائیزه و بهاره نامیده می‌شود. اسفناج بهاره در فصل بهار کاشته می‌شود 

 نوع پائیزه آن که به خاک بسیار غنی احتیاج دارد در پائیز کاشته می‌شود.  

گل‌های اسفناج به رنگ سبز کمرنگ می‌باشد.

اسفناج چون دارای مواد غذائی فراوانی است کشت آن امروز در تمام نقاط دنیا معمول است

خواص داروئی 

۱. برگ اسفناج از نظر طب قدیم ایران کمی سرد است . 

۲. برګ اسفناج منبع غنی ویتامین a. cb. 3. آهن وپتاسیم میباشد .  

۳. بدن را قلیایی میکند .  

۴. خنک کننده است و برای پایین آوردن تب مفید است .   

۵. ورم روده کوجک را رفع میکند . 

۶. براد ورم ریه مفید است . 

۷. ملین است و یبوست را بر طرف میکند .

۸. برای لاغر شدن و وزن کم کردن مفید است .  

۹. اسفناج به دلیل داشتن ماده ای بنام اسپیناسین هضم غذا را تسریع میکند . 

۱۰. خوردن اسفناج در رفع تشنګی موثر است .  

                                

                                            پایدار باشید

۹